ಆಕೆ

ಬಿಂಕದಲಿ ನಿಂತಿತ್ತು ಆ  ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ
ಅದ ಕಂಡು ಮನದಲ್ಲಿ ನೆನಪುಗಳ ಮೆರವಣಿಗೆ…
ಹೂವಲ್ಲೂ, ಘಮದಲ್ಲೂ ಅವಳದ್ದೇ ನೆನಪು…
ಹೂವಲ್ಲೂ ಅವಳ ಮೊಗ ಅರಳುವುದೇ ಒನಪು…
.
ಗೆಳತೀ…
ಕತ್ತಲೆಯು ಏರುತಿರೆ
ನಿನ್ನ ನಗೆಯಾ ಹೂವು
ಅರಳುತಿರೆ- ನನಗಾಗ
ಮತ್ತೆ ಮುಂಜಾವು…!
. . . . . . ಸಖ್ಯಮೇಧ