ಮಂದಹಾಸವದಂದ! ಭ್ರೂವಿಲಾಸದ ಚಂದ!
ಚೆಲುವೆ ಚುಂಬನಕೊಲಿಯೆ, ಮಾತು ಮಂದ |
ಅಂದಗಾತಿಯು ತಂದ ನಲ್ಮೆಶಶಿಬೆಳಕಿಂದ
ಸುಂದರಾಹ್ಲಾದ, ಎದೆಗೊಲವ ಬಂಧ! ||
ಹಸಿರಿನಲಿ ತುಸುನಾಚಿ ನಿಂತವಳ ಮೈಕಾಂತಿ
ಕಂಡು ನಾಚಿದೆ ಸಾಲು ಸಾಲು ನೀಪ |
ಉಸಿರೆಲ್ಲ ಘಮ್ಮೆಂತು ಹೃದಯದಲಿ ಅವಳಿರಲು
ಮನವ ಬೆಳಗಿತು ಅವಳ ಹೆಸರ ದೀಪ ||
ತಪ್ತಕಾಂಚನಕಾಂತಿ ಕನಕಾಂಗಿ ಬಳಿಬರಲು
ಸುಪ್ತ ಕನಸಿನ ದೀಪ್ತಿಗುರಿವ ನೇಮ |
ಒಲಿಸಿ ಸೆಳೆಯುತ ರಮಿಸಿ ರಂಜಿಸುತ ಭುಂಜಿಸುತ
ಸಾಗುತಿರಲತಿಚಂದ ಶರದಪ್ರೇಮ ||
ಕವನತನಯ