ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ

ಬೆಳಕು ಹೀರಿದ ಹುಡುಗಿ, ಬಡಗಿ ಕೆತ್ತಿದ ಬೆಡಗಿ
ತುಳುಕಿ ಚೆಲ್ಲುವ ಹೆರಳು, ಬಳುಕಿ ನುಲಿಯುವ ಬೆರಳು
ತಳುಕು ಹಾಕುವ ಪಾದ, ಘಿಲಕು ಗೆಜ್ಜೆಯ ನಾದ
ಪುಳಕ ಬೀರುವ ದೃಷ್ಟಿ, ಚಳಕ ನಿನ್ನಯ ಸೃಷ್ಟಿ
.
ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ
. . . . . . . . ಸಖ್ಯಮೇಧ

ನೀನೊಂದು ಸಾಹಿತ್ಯ, ನನ್ನೆದೆಯ ಲಾಲಿತ್ಯ
ಅತಿಮಧುರ ಸಾಂಗತ್ಯ, ಈ ಪ್ರೀತಿ ಸಿಹಿಸತ್ಯ
ಬೆರಳುಗಳ ದಾಂಪತ್ಯ, ನಡೆಸೋಣ ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ
ನೀ ಬದುಕಿನಾಗತ್ಯ, ಈ ಬಂಧವೇ ಅಂತ್ಯ
.
ನಿನ್ನ ಕಂಗಳ ನೃತ್ಯ, ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಭತ್ಯ
ತುಂಟ ಕೂದಲ ಕೃತ್ಯ, ನನ್ನೆದೆಗೆ ಆತಿಥ್ಯ
ಕೇಶನಿಯಮದ ರೀತ್ಯ, ಆ ಜಡೆಯ ಸಾರಥ್ಯ
ನೀನಿರದ ಮನ ಮಿಥ್ಯ, ನೀ ಸಿಗಲು ಕೃತಕೃತ್ಯ
.
ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ

. . . . . . . . . ಸಖ್ಯಮೇಧ

ಕನ್ನಹಾಕುವ ಕಣ್ಣಸನ್ನೆಯು
ಖಿನ್ನಗೊಳಿಸುವ ಕೆನ್ನೆಬಣ್ಣವು
ಬೆನ್ನಮೇಲ್ಗಡೆ ಚಿನ್ನದಾ ಜಡೆ
ಹೊನ್ನತೇಜದ ನಗುವ ಮುನ್ನಡೆ…
.
ಮೆಲ್ಲನಾಚಿದೆ ಬೆಳ್ಳಗಲ್ಲವು
ಎಲ್ಲನೋಟದ ಕಳ್ಳಬಿಂದುವು
ಎಲ್ಲೆ ಮೀರದ ಚೆಲ್ಲುಮಾತಿಗೆ
ಕಲ್ಲು ಹೃದಯವೂ ಹಲ್ಲೆಗೊಂಡಿದೆ…

ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ
. . . . . . . . . . ಸಖ್ಯಮೇಧ

ಅರೆ…!
.
ಸೂರ್ಯ ಪಶ್ಚಿಮಕ್ಕಿದ್ದಾನೆ,
ಸೂರ್ಯಕಾಂತಿಯ ಮುಖ ಪೂರ್ವಕ್ಕೆ…!!
.
ಓ…!! ಪೂರ್ವಕ್ಕೆ ನನ್ನವಳು ನಿಂತಿದ್ದಾಳೆ..!

ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ

ಕೆನ್ನೆ ಕಿತ್ತಳೆ, ಕತ್ತು ಬೆತ್ತಲೆ
ಮುಖವು ನೈದಿಲೆ, ಒಮ್ಮೆ ಮುಟ್ಟಲೆ?
‘ನತ್ತು’ ನಕ್ಕರೆ ಹೊಳೆವಳವಳೇ
ಅಧರ ಅದುರಿರೆ ಮುತ್ತಿನಾಹೊಳೆ..
.
ಹತ್ತುಸುತ್ತಿನ ಒತ್ತು ಜಡೆಯು
ಗತ್ತು ತುಂಬಿಹ ಸುತ್ತು ನಡೆಯು
ಒತ್ತಿ ತೀಡಿದ ಅಚ್ಚ ಕಾಡಿಗೆ
ಅತ್ತರಿನ ಘಮ ಮತ್ತೂ ಸನಿಹಕೆ…
.
ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ

ಏಯ್ ಚಿಟ್ಟೆ…!!

ನಿಲ್ಲು…!!

ಅದು ಹೂವಲ್ಲ, ನನ್ನವಳ ಮೊಗ…!!

ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ