ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ

ನೆನಪುಗಳ ಹಾರ
ಪೋಣಿಸುತ್ತಿದ್ದವಳಿಗೆ
ಮುತ್ತುಗಳು ಸಾಲದೇ ಹೋದವು….
ತಡಕಾಡಿದಳು-
ಅವನ ಕಂಗಳಲ್ಲಿ..!!
. . . . ಸಖ್ಯಮೇಧ

ಗಾಢಗಂಧದ ಮಗಳು ಈ ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ…
ಬೆಳದಿಂಗಳಾ ಕುವರ ಆ ಚಂದ್ರಮ…
ಪಂಚವರ್ಣದ ಕೂಸು ನರ್ತಿಸುವ ನವಿಲು…
ಮುಗ್ಧಪ್ರೀತಿಯ ಕುವರಿ ಆಕೆ ನನ್ನಾಕೆ…!
. . . . . . . . . . ಸಖ್ಯಮೇಧ

“ನಗುವಾ ನಲಿವಾ ಓ ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ …
ನನಗೆ ಹದಿನೆಂಟು, ನಿನಗೆಷ್ಟೇ ಪ್ರಾಯ..?”
.
“ಹೇಳುವೆನು ಕೇಳು ಓ ಪ್ರಿಯತಮ…
ಹೂವಿಗೊಂದು ದಿವಸ; ಕಂಪಿಗೆ ಸಹಸ್ರಮಾನ…!”

. . . . ಸಖ್ಯಮೇಧ

ರಾತ್ರಿ ಕನಸಲಿ ಬಂದ ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆಯ
ಪರಿಮಳ ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯೂ ಸೂಸುವುದು….
ರಾತ್ರಿ ಕನಸಲಿ ಬರುವ ನನ್ನಾಕೆ
ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮನಸಲಿ ಕಚಗುಳಿ ಇಡುವಳು….
. . . . . . . . . . ಸಖ್ಯಮೇಧ

ಅತ್ಯಂತ ಸಮೀಪದ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು.,..
.
ಅವಳೆರಡು ಕಂಗಳು.!!

. . . . . ಸಖ್ಯಮೇಧ

ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ ಬೇಕೆಂದು ನನ್ನವಳ ಹಟ…
ಈಗೆಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕೀತು?! ಇದೊಳ್ಳೇ ಸಂಕಟ..
.
ಅವಳ ಮೊಗದಾ ಮುಂದೆ ಕನ್ನಡಿಯ ಹಿಡಿದೆ…
“ನೋಡು ಇವಳೇನೆ ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ ” ಎಂದೆ…
.
ನಾಚಿ ನಕ್ಕವಳ ಕೆನ್ನೆ ಕೆಂಪು ಕೆಂಪು…
ಅವಳ ನಗುವನು ನೋಡಿ ನನ್ನೆದೆಯೂ ತಂಪು…
. . . . . . . . ಸಖ್ಯಮೇಧ

ನಾನವಳ “ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೇ“…..” ಎಂದು ಕರೆದೆ…
ಅವಳೆಂದಳು-
“ನಿನಗೆ ನನಗಿಂತ ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ ಮೇಲೇ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರೀತಿ :/  “

. . . . . ಸಖ್ಯಮೇಧ

ಗೆಳತೀ ,
ನಾ ನಿನಗೆ “ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆಯಂಥವಳು”
ಅಂತ ಹೇಳೋಲ್ಲ ಬಿಡು….
.
ಆಮೇಲೆ ಹೊಗಳಿಕೆಗೆ ನಾಚಿ ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ
ಇನ್ನಷ್ಟು ಕೆಂಪಗಾಗಿಬಿಟ್ಟೀತು…!
–ಸಖ್ಯಮೇಧ

ಹುಡುಗೀ…
ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು
“ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆಯಂಥವಳು”
ಅಂದಿದ್ದೇನೋ ನಿಜ….

ಆದರೆ ನೀನು
“ಹುಡುಗರು ಹೂವು ಬೇಡಬಾರದು”
ಅಂದಿದ್ದು ಯಾಕೆ….