ತಾಯಿ ಎಷ್ಟು ನೆನೆಯಲಿ ನಿನ್ನ!
ಮಮ ಜನನೀ
ನೆನೆದಷ್ಟೂ ನೆನೆಸುವೆ ನನ್ನ!
ಯಾವ ಘಳಿಗೆಯೊಳಗೆ ಹೆತ್ತೆ
ಎಂದು ನನ್ನ ಗೆದ್ದೆ ಮತ್ತೆ
ನಿರತ ನನ್ನ ಕಾಡೊ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿನೆನಪಿಗೆ
ಜಂಜಡಗಳ ಮರೆಸಿ ಶಾಂತಿ ನೀಡೊ ಕಸುವಿದೆ
ತಾಯಿ ಎಷ್ಟು ನೆನೆಯಲಿ ನಿನ್ನ!
ಮಮ ಜನನೀ
ನೆನೆದಷ್ಟೂ ನೆನೆಸುವೆ ನನ್ನ!
ಮಗನೆಂಬುವ ಮಮತೆ ಕಡಲು
ಪ್ರತಿ ಮಾತಲು ಹೊರಸೂಸಲು
ಕಾಕಣ್ಣನ ಕಥೆಯು ಕೂಡ ಎಷ್ಟು ರೋಚಕ!
ರಾಗವಿರದ ಜೋಗುಳವೂ ಎಷ್ಟು ಮೋಹಕ!
ತಾಯಿ ಎಷ್ಟು ನೆನೆಯಲಿ ನಿನ್ನ!
ಮಮ ಜನನೀ
ನೆನೆದಷ್ಟೂ ನೆನೆಸುವೆ ನನ್ನ!
ಹೊತ್ತ ಸೌದೆ, ಕರೆದ ಹಾಲು
ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಕೊಂಡ ಅಕ್ಕಿ
ಜೊತೆಗೆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಬೆರೆಸಿ ಮನೆಯ ನಡೆಸಿದೆ
ದುಡಿದರುಂಟು, ಕುಳಿತರಿಲ್ಲವೆಂದು ಕಲಿಸಿದೆ
ತಾಯಿ ಎಷ್ಟು ನೆನೆಯಲಿ ನಿನ್ನ!
ಮಮ ಜನನೀ
ನೆನೆದಷ್ಟೂ ನೆನೆಸುವೆ ನನ್ನ!
ಮನದಿ ದುಗುಡ ಮಡುಗಟ್ಟಿರೆ
ಅಳಲ ಕೇಳುವವರಿರದಿರೆ
ನೂರು ನೆಪಕೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಾಗುವೆ ನೀ!
ಗಂಟಲುಬ್ಬಿ, ಕಣ್ಣಲೊಮ್ಮೆ ತುಂಬಿಕೊಳುವೆ ನೀ!
ತಾಯಿ ಎಷ್ಟು ನೆನೆಯಲಿ ನಿನ್ನ!
ಮಮ ಜನನೀ
ನೆನೆದಷ್ಟೂ ನೆನೆಸುವೆ ನನ್ನ!
ಕವನತನಯ